❇️وقتی والدین از نظر احساسی از هم جدا شده باشند و اصطلاحا بین آنها "طلاق عاطفی" اتفاق افتاده باشد و فقط زندگی فیزیکی در کنار هم داشته باشند، کاملا واضح است که در این زندگی، خوشبختی، هماهنگی، همکاری، احترام، محبت، قدردانی و لذت، حضور نخواهد داشت، بچه ها در هر سنی که باشند به خوبی این را احساس کرده، سر در گم می شوند و خیلی وقتها هم خودشان را مقصر بدبختی والدینشان تصور می کنند و احساس گناه دارند، نتیجتا هیچ آرامشی در دوران کودکی خود تجربه نکرده و در آینده نیز افرادی مضطرب و عصبی خواهند بود.
‼️توهم را کنار بگذاریم، زخمهایی که چنین زندگیهای به ظاهر مشترک با ویترین جذاب و عوام فریب بر جای میگذارد، کم از زخمهای زندگی کودکانی که والدینشان از هم طلاق می گیرند، ندارد.
↩️بنابراین والدینی که در زندگی زناشویی خود به بن بست بر میخورند و تصمیم به طلاق می گیرند، انتخابشان بهتر است و به نفع همه اعضای خانواده خواهد بود.
‼️در یک رابطه امن، مهم این است که در هر حال والدین برای کودک در دسترس، پاسخگو و پیش بینی پذیر باشند.
دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک و زوج درمانگر
گروه روانپزشکي ويان
